شور یا شعور با شورا
گاهی اوقات کنترل از دست ما خارج می شود و زندگی ما را کنترل می کند . هر چه تلاش می کنیم که بر گردیم نمی توانیم . مسیر رفتن است ،باید رفت اما در این میان اتفاقاتی رخ می دهد که باور کردنی نیست که همه اتتفاقات درکمتر از دو هفته صورت می گیرد و تا چشم باز کنیم می بینیم که تکرار یک خاطره بیش نیست.
مثلا این هفته :
- اگر نیمه شب بی موقع تماس گرفتند و پرسیدند ،ببخشید امروز شما تماس گرفتید ؟ با ما کاری داشتید ؟چیزی نگویید.
- اگر صبح در حیاط شما زدند و نان گرم و آش نذری آوردند ،چیزی نپرسید .
- اگر موقع رفتن به سر کار صدای بوق بوق شنیدید واصرار کرد تا شما را به مقصد برسانم ،نگران نشوید.
- اگر در مجلس عزا یا شادی کسی دیدید که بیش از همه در تکاپو است و به شما خدمت می کند ،حیرت نکنید.
- اگر در خیابان دستی بالاتر از همه دیدید به نشانه عرض ادب ، احساس غرور نکنید .
- اگر در صف نانوایی یا هر کدام از هزار صف روزانه بودید و کسی شجاعانه نوبت خود را تقدیم نمود ،دست رد بر سینه اش نزنید.
-اگر در به در به دنبال ضامن بودید و از غیب کسی به شما قول مساعدت داد تحیر نکنید.
- اگر در ورزشگاه شخصی را دیدید که بیش از دیگران تشویق می کند ، غبطه نخورید.
- نمره کمکی ،مستمر بالا ، هدیه ،پوستر آموزشی رایگان به شما تقدیم شد زیاد شوکه نشوید.
هفته بعد در پیش است . اعلام نتایج انتخابات و ورود به شورا –
- شما مزاحم نشوید ، وقت جلسه است ، زیاد خواهید شنید .
- ببخشید آقا با شما هستم .آقا . آقا ...بسیار خواهی گفت
- فلانی نیستش ، برو فردا بیا ، نوبت فلان کس است ، مهر دست فلانی است وووو ملکه ذهن شما می شود.
- مجلس عزا بی عزا – بی خیالش می خواست نمیره- عروسیش بخوره تو سرشون –
- سلام – جواب سلام مرد
- آقا نوبت رعایت کنید – برو بابا من کار دارم می خوام برم شورا
- ما اصلا نمی توانیم ضامن بشویم . وام می خوای چکار ؟ پول سودی بهتر است...
باز ما می مانیم و کلاه گشادی که بر سرمان رفته . در دل هزاران اگر و اما و می گوییم اوضاع عجیبی است کاش اشخاص را به دید سطحی و ظاهری نمی گریستیم و از روی قضاوت های شخصی و پیش داوری های خیالی با آنها بر خورد نمی کردیم . و به جای شور شعور داشتیم